Það er eins gott að hafa "dótakassann" í lagi þegar mað er sölumaður.

   

Það var kominn nýr starfsmaður í dótabúðina. Eigandinn var búinn að koma honum inn í starfið en svo kom að því að hann þurfti að vera einn því eigandinn þurfti að skeppa frá.

Þá kom hvít kona inn í búðina og spurði hvað hvítu  gervilimirnir  kostuðu. Þeir kosta  3500 sagði hann. En hvað kosta þeir svörtu? Þeir kosta það sama 3500 líka.   Jæja ég ætla að fá svartan. Hef aldrei prófað svartan.

Svo kom svört kona inn í búðina og spurði um það saman.  Já 3500 þeir hvítu og 3500 þeir svörtu. Jæja ég ætla að fá hvítan. Hef aldrei prufað hvítan, sagði hún.

Svo kom ein ljóska inn í búðina og hún spurði einnig um þennan sama varning.   En segðu mér, sagði hún, hvað kostar þessi stóri bleiki sem er þarna uppi í hillunni?   Hann að er alveg  sérstakur, sagði nýi starfsmaðurinn og kostar 15000. Ok, ég ætla að fá hann sagði ljóskan. Ég hef aldrei haft bleikan.

Eigandinn kom til baka stuttu síðar og spurði hvernig hafi gengið á meðan hann var í burtu. “Já” sagði nýi starfsmaðurinn. “Held það hafi bara gengið nokkuð vel. Ég seldi einn hvítan og svo einn svartan  og svo seldi ég líka kaffibrúsann þinn”.